Pagi jumaat yang penuh barakah ini dijalani dengan penuh ketenangan. terbit rasa rindu yang amat sangat dengan kawan-kawan di zaman persekolahan bagi saya zaman di sekolah menengah merupakan zaman yang sangat indah dan menceriakan kerana pada ketika itu kebolehan saya dicungkil, minat saya kepada dunia sains timbul, bakat kepimpinan saya diasah... SMK Buluh Kasap di Segamat Johor Darul Takzim inilah sekolah yang telah menjadikan saya lebih matang... sebenarnya saya seorang murid lemah di sekolah rendah tetapi apabila saya menjejakkan kaki di sekolah menengah keputusaan saya dalam peperiksaan Sijil Rendah Pelajaran (SRP) tahun 1992 kini diganti dengan PT3 antara yang terbaik di sekolah. begitu juga dengan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) tahun 1994 saya mendapat pangkat 1 dengan 14 aggregate semuanya kerana suntikan motivasi dari guru ketika itu.
Saya masih ingat guru yang telah melantik saya sebagai pengawas sekolah Cikgu Ismail... dia lah yang memakaikan tie ke leher saya buat kali pertamanya di mana saya tidak pernah merasa memegang jawatan ini di sekolah rendah... Cikgu Salmah Bte Saari satu-satunya guru yang masih saya berhubung sampai sekarang kini berada di SMK Seri Mahkota, Jasin Melaka. beliau merupakan seorang guru Bahasa Melayu saya tingkatan 4 dan 5 yang banyak menarik minat saya kepada mata pelajaran ini ramai lagi guru-guru yang masih saya ingat... Cikgu Hjh Khalidah (Sains), Cikgu Natrah (Bahasa Inggeris), Cikgu Syarani (Matematik) anda semua insan-insan yang masih berada di memori saya hingga kini.
Di dalam kelas... saya rapat dengan kesemua kawan-kawan yang seramai 27 orang... kelas ke-2 di tingkatan 5 dan semua masih berhubung kerana adanya group Whatsupp "SMBK kelas 5B". Ikatan yang ada ini kami pelihara bersama-sama sampai bila-bila dan diharap agar satu hari nanti anak-anak kami akan meneruskan ukhwan ini... Insyallah. Berkat ikhlas pengajaran guru dan kami semua sangat hormat mereka... alhamdulilah kami kini menjadi manusia yang berguna, ada antaranya berkedudukan dan berpangkat tinggi... nah!...lihatlah kesan dari kami meletak guru-guru di tempat tertinggi... hidup kami diberkati...
Rindu sungguh dengan u all semua... inilah saya, seorang yang suka mengenang zaman ketika masih kanak-kanak dan remaja... ada kawan yang memberitahu yang saya ini seorang "dalam hati ada taman!"...hahaha. ya ke...?
2 comments:
zaman persekolahan adalah zaman yg paling manis utk dikenang...waktu itulah kita belajar mengenal erti hidup...waktu tu xde kena fikir apa2...cuma belajar jer...dan yang paling manis..zaman cinta monyet..cinta ank2 monyet...haiii...manis nyer en khairul...
x der tamannn..ada garden jer...hehehehee...tapi garden i..i tanam pokok yg i suka jer..rumput2 i cabut n buang...sebab rumput slalu ganggu kesuburan pokok i...klu perluuu i tebass...
Post a Comment